Ա­նա­սե­լիո­րեն ապ­շած եմ. «Իմ քայ­լը» խմ­բակ­ցու­թյու­նը Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի ե­րեկ­վա ե­լույ­թից հե­տո չծա­փա­հա­րեց նրան: Ի՞նչ է պա­տա­հել «ծա­փե­րի» խոր­հր­դա­րա­նին, չլի­նի՝ կաշ­կանդ­ված են իմ­քայ­լա­կան­նե­րը, որ հեր­թա­կան «դմփ-դմփ-հուն» չձո­նե­ցին բո­լո­րի «պոր­տը տե­ղը դրած» երկ­րի ա­ռաջ­նոր­դին, ո­րը, ի դեպ, Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի ամ­բիո­նից կա­ռա­վա­րու­թյան անց­նող տար­վա աշ­խա­տանք­նե­րի կա­տա­րո­ղա­կան­ներ էր, իբր, ներ­կա­յաց­նում:

Այն‚ որ ՀՀ նախ­կին նա­խա­գահ­ներ Ռո­բերտ Քո­չա­րյանն ու Սերժ Սարգ­սյա­նը երկ­րորդ նա­խա­գա­հի խա­փան­ման մի­ջո­ցը փոխ­վե­լուց հե­տո կա­րող էին հան­դի­պել‚ շատ մեծ ա­նակն­կալ չէր։ Եր­կու հին ըն­կեր­ներն ու գոր­ծըն­կեր­ներն այ­սօր պաշ­տո­նա­պես գտն­վում են գոր­ծող իշ­խա­նու­թյուն­նե­րին ընդ­դի­մա­դիր բևե­ռում։

Հու­նի­սի 24-ը հա­կա­սա­կան օր էր։ Մեր անմ­տու­թյան և հպար­տու­թյան խտաց­ման օր։ Մոսկ­վա­յի Կար­միր հրա­պա­րա­կում հայ զին­վոր­ներն էին խրոխտ քայ­լում։ Ան­կախ Հա­յաս­տա­նի ա­մե­նա­մեծ ձեռք­բե­րու­մը՝ բա­նա­կը, այ­սօր միակ կա­ռույցն է, ո­րը, ան­կախ քա­ղա­քա­կան վայ­րի­վե­րում­նե­րից, շա­րու­նա­կում է հպարտ պա­հել այն երկ­րի պա­տի­վը, ո­րը քա­ղա­քա­կան տար­բեր ու­ժեր ա­մեն օր գետ­նին են հա­վա­սա­րեց­նում։

Վա­ղուց էր պետք հետ քաշ­վել` ըստ լա­վա­գույն ա­ղոթ­քի. «Տեր, շատ բան կա­տար­վում է այն ժա­մա­նակ, երբ մենք ո­չինչ չենք ա­նում» (Էք­զյու­պե­րի):

Ներկայացվող հրապարակախոսության համար «Հրապարակ» օրաթերթի խմբագրություն են զանգահարել ոստիկանության քրեական վարչությունից և տեղեկացրել, որ ստացել են դատախազի գրությունը, որտեղ վերջինս հրահանգել է «ուսումնասիրել «Հրապարակի» հեղինակ Էդիկ Անդրեասյանի «Բռնապետիկն ու մենք» հոդվածում առկա հանգամանքները և լուծել հեղինակին քրեաիրավական պատասխանատվության ենթարկելու հարցը»։

Աժ ԲՀԿ խմբակցության պատգամավոր Նաիրա Զոհրաբյանը հայտարարում է, թե սկսվել է իր հետ շփված անձանց «մասսայական բզբզում»։

Եր­բեմն այն­պի­սի տպա­վո­րու­թյուն է, որ այս իշ­խա­նու­թյունն ինքն իր դեմ ո­րո­շում ու օ­րենք է ըն­դու­նում, ա­նում քայ­լեր, ո­րոնք նախ­կի­նում մեր­ժում էր, ի­մա՝ ինքն իր դեմ է աշ­խա­տում։

Նա­խորդ շա­բաթ բա­վա­կան ու­շագ­րավ դա­տա­կան ո­րո­շում­ներ կա­յաց­վե­ցին, խո­շոր գրա­վի դի­մաց կա­լան­քից ա­զատ­վեց երկ­րորդ նա­խա­գահ Ռո­բերտ Քո­չա­րյա­նը, իսկ խոր­հր­դա­րա­նի երկ­րորդ՝ ընդ­դի­մա­դիր խմ­բակ­ցու­թյան ղե­կա­վար Գա­գիկ Ծա­ռու­կյա­նին չնա­յած մե­ծա­մաս­նու­թյու­նը «փու­ռը տվեց», սա­կայն դա­տա­րա­նը կա­լան­քի ո­րո­շում չկա­յաց­րեց։

Քա­ղա­քա­գետ ԳԱ­ԳԻԿ ՀԱՄ­ԲԱ­ՐՅԱՆՆ այն տե­սա­կե­տին է, որ հայ-ռու­սա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը բա­վա­կան բարդ փու­լում են ու գնա­լով էլ ա­վե­լի են բար­դա­նում: «Ի­րա­տե­սի» հետ զրույ­ցում նա նշեց՝ պաշ­տո­նա­կան Մոսկ­վան բազ­մա­թիվ ան­գամ­ներ, տար­բեր մե­սիջ­նե­րով՝ սկ­սած ՌԴ ար­տա­քին գոր­ծե­րի նա­խա­րար Սեր­գեյ Լավ­րո­վի Ար­ցա­խյան հիմ­նախ­նդ­րի բա­նակ­ցա­յին գոր­ծըն­թա­ցի վե­րա­բե­րյալ ա­րած հայ­տա­րա­րու­թյու­նից, ա­վար­տած Սուրբ Ա­թո­ռում ՀՀ նախ­կին դես­պան Մի­քա­յել Մի­նա­սյա­նի բա­վա­կան աղմ­կա­հա­րույց հրա­պա­րա­կում­նե­րով, հաս­կաց­րել է հա­յաս­տա­նյան իշ­խա­նու­թյուն­նե­րին՝ ո­րո­շա­կի խու­թեր, այ­նուա­մե­նայ­նիվ, կան:

Հա­յաս­տա­նյան ի­ռա­ցիո­նալ, կո­րո­նա­վի­րու­սով էլ ա­վե­լի դժ­վա­րա­ցող վի­ճա­կը դա­սա­կան ձևա­չա­փի մեջ է հայ­տն­վել. վերևին­նե­րը բո­լո­րո­վին չեն կա­րո­ղա­նում ղե­կա­վա­րել, ներքևին­նե­րը բա­ցար­ձա­կա­պես չեն կա­րո­ղա­նում միա­վոր­վել: